گاه نوشت
هفته هایی که گذشت به هفته دفاع مقدس معروف شده بود در دانشکده. ورودی های ما هم که غیر از دو مورد دقیقا دقیقه نود پایان نامه ها شون را دفاع می کردند(تاییدی دیگر بر قانون پارکینسون). دقیقه نودی که سه بار تمدید شده بود البته... دانشکده مدیریت است دیگر... پایان نامه، سه واحدی است که در رشته ما برای پایان دوره ارشد گذرانده می شود، سر در گمی اول کار راجع به موضوع و انتخاب استاد، ناله قریب به اتفاق دانشجویان است. بعد، کار کمی روی غلتک می افتد و نمنمک پیش می رود. قصه پر غصه دویدن دنبال استاد راهنما و مشاور، اجرای کار در یک سازمان، پر کردن پرسشنامه و الخ در مورد پایان نامه البته اقوال مختلف است: برخی معتقدند که خیلی خودت را نباید به دردسر بیاندازی یک موضوع راحت و تمام شدن کار و خلاص برخی سر پر سودا داشته دنبال یکی از دغدغه های خود می روند و سعی می کنند به پروپزال تبدیلش کنند. عده ای می گویند هدف جمع کردن یک کار پژوهشی است از ب بسم الله تا به آخر، و قرار نیست مرزهای دانش را جابه جا کنید. به عقیده من اگر مورد آخر همراه شود با، کار کردن با یک استاد (که این روزها کمتر در دانشگاه ها یافت می شود که اساتید ما هم حوزه اجرایی امانشان نمی دهد)، نتیجه خوبی حاصل می شود. و نمی دانم چرا در مواردی نه چندان اندک، استادی که ترمی حداقل 4 تا 8 پایان نامه را راهنمایی می کند نخواسته طوری موضوعات را مدیریت کند که جمع کارها مثلا دردی را دوا کند. به عینه اتلاف انرژی دیده می شود در سیستم فعلی یکی از دانشگاه های برتر کشور که تجربه اش کردم، خدا به داد مابقی برسد و مثال خیلی جاها افتخار افراد به کمیت است نه کیفیت. البته در دانشکده هستند اساتیدی که حوزه مطالعاتی دارند و کارهاشون روی برنامه پیش می رود. به ما که قسمت نشد... پایان نامه با همه دردسر هایش به روزهای دفاع که نزدیک می شود، حسی از دلشوره و شادی را توامان به همراه دارد. حس به ثمر نشستن زحمت چند ماهه. کار من به دلیل تغییر اجباری استاد در اواسط کار و پاره ای مسائل تجربه خیلی خوبی نبود ولی پایانش شیرین بود مخصوصا قسمت نمره ... به شیرینی همان شیرینی اتریشی های روز دفاع روز سه شنبه 22 اسفند 91 پایانی بود برای دوره ای دیگر از زندگی ام... برچسب: دانشگاهی
| Design By : Night Skin |
